قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین چطور عملیاتی می شود؟
سیمان: با وجود گذشت چند ماه از نهایی شدن توافق 25 ساله ایران و چین، هنوز بخش خصوصی به جزییات دقیق این برنامه و روش اجرای آن دسترسی پیدا نکرده است.
به گزارش سیمان به نقل از ایسنا، در ابتدای سال جاری بود که بعد از چند سال مذاکره، سرانجام توافقی ۲۵ ساله میان ایران و چین نهایی شد، توافقی که در آن دو طرف اعلام آمادگی می کنند که در زمینه های مختلف همچون اقتصاد، همکاریهای گسترده مشترکی را شروع کنند.
هر چند در سالهای گذشته نیز تعداد زیادی از شرکت های چینی در ایران فعال بوده اند و چین بعنوان اصلی ترین شریک تجاری ایران شناخته می شود، اما این توافق احیانا راه را برای همکاریهای جدی تر باز می کند. هرچند به نظر می آید بخش خصوصی در کنار نگاه مثبت نسبت به حضور چین در ایران، نگرانی هایی را نیز دارد.
در نشست مشترک دو کمیسیون بازار پول و سرمایه و انرژی اتاق تهران، نمایندگان بخش خصوصی به بررسی قسمتی از این دیدگاه ها پرداخته اند. در ابتدای این جلسه، رییس کمیسیون بازار پول و سرمایه، توضیحاتی پیرامون ابتکار جاده – کمربند و ارتباط آن با سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین ارائه کرد و اظهار داشت: ابتکار جاده- کمربند یک برنامه بلندمدت سیاستگذاری و سرمایه گذاری بین قاره ای است که هدف آن توسعه زیرساخت ها و تسریع در ادغام اقتصادی کشورها در راه جاده تاریخی ابریشم، است.
فریال مستوفی ضمن اشاره به موقعیت بالقوه راهبردی ایران، اظهار داشت که بااینکه جاده و کمربند یک ابتکار جهانی است، اما تمرکز عمده آن بر کشورهای آسیا، شرق آفریقا، اروپای شرقی و خاورمیانه است.
او به ضرورت انجام ارزیابی دقیق نقش کشورهای درگیر در ابتکار کمربند جاده، پرداخت و اظهار داشت: در کوشش های مشترک باید منافع مشترک و متقابل، توسعه پایدار و با استانداردهای بالا دنبال شود، تا به یک بازی برد - برد برای همه نقش آفرینان مبدل شود و توسعه متوازن و پایدار و مستقل و متنوع را برای همه کشورهای مسیر جاده و کمربند تحقق بخشد.
مستوفی اضافه کرد: ایران نه فقط یک منبع غنی انرژی است، بلکه می تواند بعنوان هاب منطقه و بعنوان مسیر ارتباطی شرق با غرب آسیا و اروپا عمل کند. البته به شرطی که به درستی آنرا مدیریت کرده و با چشمان باز و با دانش و آگاهی از این فرصت بهره بگیریم و این کنش گری را در قالب سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین نیز دنبال نماییم.
در ادامه این جلسه، رضا پدیدار - رییس کمیسیون انرژی و محیط زیست - نیز ضمن اشاره به این که بطور بدیهی، چینی ها به دنبال منافع خود هستند، اظهار داشت: ایران نیز باید به دنبال منافع حداکثری خود باشد. اما برخی شنیده ها، نگرانی هایی را در مورد روش اجرای این سند ایجاد می کند؛ برای مثال گفته می شود که مقرر است، شرکت های چینی بدون برگزاری مناقصه در پروژه های نفت و گاز حضور پیدا کنند. یا چنین گفته می شود که مقرر است ۵۰۰۰ نفر از کارکنان امنیتی برای صیانت از کارگران چینی در ایران حضور پیدا کنند و امکان به تعویق انداختن پرداخت ها توسط کشور چین تا دو سال از دیگر مواردی است که در مورد آن بحث می شود.
او با تکیه بر این که ایران به سرمایه گذاری نیاز دارد، اظهار داشت: این مساله بسیار حائز اهمیت می باشد که بدانیم حضور چین در بخش های انرژی و زیرساخت ها چه آینده ای را برای توسعه کشور رقم خواهد زد. متاسفانه این ها مطالبی است که در مذاکرات و گفت وگوهای مقامات ایران با طرف چینی مشاهده نمی گردد.
در ادامه این جلسه، محمدرضا طبیب زاده، کارشناس حوزه انرژی ضمن ارائه گزارشی درباب پیش نویس سند استراتژیک و نقشه راه همکاریهای جامع ۲۵ ساله ایران و چین، محورهای همکاری ایران و چین را ذیل هشت محور از جمله، «همکاری های پولی- بانکی با تکیه بر همکاری بین بانکهای مرکزی، بانکهای تجاری و همکاریهای بین المللی»، «همکاری های منطقه ای و بین المللی با تمرکز بر توسعه حوزه های زیرساخت شامل حمل و نقل جاده ای، ریلی، دریایی و هوایی» و «بخش انرژی شامل نفت خام و فرآورده های نفتی، پتروشیمی، برق، انرژی های تجدیدپذیر و پاک» و همکاری در زمینه تجارت، همکاری در زمینه دانشگاهی و فرهنگی و همکاری در زمینه توسعه روابط بین الملل را تشریح نمود.
در همین حال، مستوفی با بیان اینکه، انعقاد قرارداد همکاری با هر کشوری، امر پسندیده ای است، افزود: آنچه موجبات نگرانی را فراهم می آورد، پنهان نگاه داشتن جزییات این سند است.
او با اشاره به اینکه «فرهنگ چین با فرهنگ کشورهای اروپایی متفاوت است» اضافه کرد: فعالان اقتصادی و دولتمردان باید به این مساله توجه داشته باشند که روشی که برای همکاری با کشورهای اروپایی به کار می گیرند، قابل اجرا برای همکاری با کشور چین نیست. به هر حال، عمر حضور شرکت های چینی در بازارهای بین المللی اندک است و آنها به نسبت شرکت های اروپایی کمتر با قواعد این بازارها آشنا هستند.
طبق گزارش سایت اتاق تهران، مستوفی اظهار داشت: اگر از ناحیه چین، وامی به ایران داده شود و پروژه در موعد مقرر انجام نشده و بازپرداخت ها بموقع صورت نگیرد، مشکل از اینجا شروع می شود. در حقیقت به علت آنکه بیشتر پروژه های بزرگ در ایران، دولتی است و در آنها راندمان در سطح نازلی قرار دارد، هنگام انعقاد قراردادها باید به این مساله توجه نشان داد.
منبع: 30man.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب